Гэта старонка не была вычытаная
У Асначох —
за вёрст пятнаццаць —
Спыніўся наш палковы штаб.
Касана:
— Сьпяшацца трэ?!
Азорыч:
— Бяжы,
Касана!..
І не варочайся назад,
Пакуль
хоць цень
блукацьме пана
Каля сялянскіх
нізкіх хат!
Ісьці кранулася дзяўчына
Хадой шпарчэйшай ад вятроў,
Закалыхаліся ля тыну
І сталі цені насупроць.
За плечы моцна нехта сьціснуў,
Скруцілі рукі…
— Ай,
бяда!
Нядобра стала…
сэрцу цесна —
Няўжо-ж дзяўчыне прападаць?!
