Гэта старонка не была вычытаная
Ня прыходзіць,
доўга бавіцца,
Дзесьці бавіцца
Касана.
Маладзік
дна дзень азорыўся,
Пабялелі
нават росы.
Вартавых сваіх,
дазоры ўсе
Правяраць
ідзе Шчароса.
Чуе тупат
на дарозе ён —
Нехта мчыцца
апантанна.
Кліча роту
сваю грозную
На засаду
атаман наш.
Прыляглі
ў кустох стрывожаных
Маладыя
партызаны,
Думка думкаю
памножана:
— Доўга бавіцца
Касана.
