Аднак, як помню: там букашкі,
Казяўкі, блохі на’т і мушкі,
Зьвяры заморскія і птушкі…
Не прапусьціў я, брат, нічога,
З найбольшага і да малога…
— Ну, а аддзелы са скацінай
Ці бачыў? Слонь як падабаўся?
Ма’ быць вельмі напужаўся
Спаткнуўшыся з такой махінай?
— Сло-онь? А там ён? Можна ўбачыць?
— Дык ты сланя ня бачыў, значыць?
Дык як-жа ж так: хадзіў, хадзіў,
Казявак на’т не прапусьціў.
Найцікавейшага-ж ня бачыў…
— Ды што-ж я тутка вінаваты?
Казаў ўсё стораж, што тлумачыў
(Каб ён ня бачыў свае хаты!)
Сланя-б я вось як рад пазнаў,
Яго-ж гад той не паказаў…
|}
|
Мужык і клапы. У курнай хаце мужыка Чухаў бакі гаспадар, Так і ходзіць хадуном! |
