§ 29. Коска, кропка з коскаю і двукроп’е.
Правіла 8. Перад такімі словамі (злучнікамі) у сказе, як — а, бо, але, калі, як, дзе, хто, што, які, каторы, каб, дык, абы, ажно, — ставіцца коска. Напрыклад: Саха й барана самі небагаты, а ўвесь свет кормяць. Паехаў баранаваць, але да поля не даехаў. Просіць шчыра грамацея, ажно шапку скінуў. Пачырванеў, як макаў цьвет. Ведае, дзе хто абедае.
ЗАДАЧКА 3-яя. Сьпісаць і паставіць коскі.
Болей слухай а меней гавары. Абы бяда а шыя будзе. Бяда бяду вядзе а трэцяя паганяе. Бес-бы дзятла ў рукі ўнёс каб не яго доўгі нос. Бяда што ня п’ецца вада. Усё забыта што зямлёю прыкрыта. У госьцях добра а дома лепей. Глядзець — вялік а малы лік. Галасок як тоненькі валасок. Гол як сакол. Гара з гарою ня сходзяцца а чалавек з чалавекам заўсёды. Думы за гарамі а сьмерць за плячамі. Дурная тая дамова дзе вала бадзе карова. І без папа ведама што ў нядзелю сьвята. Калі ўмалотна дык і завозна. Матка дзяцей пушыць а мачыха сушыць. Мы з табою як рыба з вадою. Глухі не дачуе дык прыложыць. Настрашыў мех дык і торба страшна. На тое й шчука ў моры каб карась не драмаў. Не бяда што чорна абы была праворна. Няма тэй хаткі каб ня было звадкі. Ня так шкода як нявыгода. Ня там траціш дзе купляеш а там дзе прадаеш. Рыба шукае дзе глыбей а чалавек дзе ляпей. Рынуў прымаўкай як гразьзю ў вочы. Сьвет вялік а ў сьвеце людзі. Расьце добра і прыгожа ажно глянуць міла. Хоць з вадою абы не з бядою. Цьвіце як макаўка. Цёмная ночка цягнецца доўга як год. Цесна зьбілісь нашы хаты як авечкі ў летні жар. Крыж пахінуўся як кветка ў буру. Пчала ляціць проста на тую кветку якая ёй патрэбна.
Правіла 9. Калі ў сказе, заместа слова але, стаіць ды ці да, то перед імі ставіцца коска. (Жыта
