Старонка:Беларускі правапіс (1925).pdf/17

Гэта старонка не была вычытаная

сеў на стрэху. Многа народу зьехалася на кірмаш. Добрым людзям на здароўе. Зьзяе на небе яснае сонца. Вераб’і шчабяталі. Здарэньне новага зьяўленьня. Даб’ёмся самі лепшай долі. Госьці ўжо разьехаліся. Вецер разьвеяў пер’е. Адзін хоць зьеж вала — усё адна хвала. Кіньма думкі аб долі гаротнай! Ня трацьце марна часу! Сядзьма на калодзе, пагаворым а прыгодзе. Работа й корміць, і поіць. Чужая болька нікому не баліць. Тань, да тавару ня гань. Дзяўчаты пашлі ў тан. Плыты сталі на мель. Мел капаюць у гарах.

ЗАДАЧКА 2-ая. Сьпісаць і пасітавіць, дзе трэба, заместа крыжыка Ь.

Кон+ бяжыц+ — зямля дрыжыц+. Мядзьведз+ любіц+ мёд. Настала халодная восен+. Жал+ увагі ня мае. У нашай хаце стол+ пабелена мелам. Мы купілі новы стол. Нудна над вухам зьвініц+ авадзен+. Пятрус+ купіў сталёвыя кан+кі. Кавал+ куе стал+. Мол+ паела вопратку. Хлопчык парэзаў сабе пал+цы. Гаспадар прадаў сажан+ дроў. Беларускае піс+мо. Кол+кі табе год? Сасновыя дровы вельмі колкі. Каму гаравац+, таму ня ўмірац+. Абцёр бац+ка вус рукою, твар і лоб свой лысы. Надз+муўся, як мыш на крупы. Кінуў ён гул+ню з сябрамі. Кожны вугал неласкава глянуў на Алеся. У куз+ні паляц+ вугал+. Побач з хатай стаяла варывен+ка. Эх, як міла, весялен+ка ў роднен+кім куточку! Матку жалас+ц+ агарнула. На гул+ню пустую плюн+, махні рукою. Вось на мел+ плыты ўзагналі. Мел патрэбен для бялен+ня с+цен. Брыдка быць нямыц+кам. Нямыц+кі гарады дзержац+. Сядз+ма на калодзе, пагаворым а прыгодзе. Пад вечар цен+ большае. Тан+, да тавару ня ган+. Дзяўчаты пашлі ў тан.

ЗАДАЧКА З-яя. Сьпісаць ды паставіць, дзе трэба, заместа крыжыкаў Ь або ’ (апостроф).

Адзін хоць з+еж вала — усё адна хвала. Чэрві аб+елі лісьце. Аб+явілі набор. Нудна выглядае надвор+е ўвосень. Дзе п+ецца, там і льлецца. Яны