Старонка:Беларускі правапіс (1925).pdf/29

Гэта старонка не была вычытаная

лістам. Жэўжыкі абарвалі грушкі. Памарозілі шчокі. Вада патрэбна й чалавеку, і жывёліне, і расьліне. Скончыўся зараньне век твой, чалавеча! Бура з дажджом называецца навальніцай. Рупныя пчолкі гулі. Яму ўжо шосты год. Кветкі пажоўклі. Чоран мак, да смачан. Пасьмяяўся гаршчок з катла, што абое чорныя.

ЗАДАЧКА 11-ая. Спісаць і паставіць заместа крыжыкаў і або ы.

Ш+ла ў мяшку не схаваеш. Аж+ваюць яр+. Расталі ў небе куч+ хмар. На мяж+ расьце груша. Поўнач пеўн+ пракрычалі. Гасьне корч+к на камінку. Папсавала гр+зь дарогу. Неба пакр+лася хмараю. Цяжка стала ж+ць. Пры дарозе вырасла кал+на. Малы жук, а вял+кі гук. Чыжык, ч+ж+к, дзе ты быў? Адз+н вол падласы, а друг+ рабы. Будзем вуч+цца, пакуль сьмерць луч+цца. Хлопч+к куп+ў складаны нож+к. Доктар лечыць хвор+х. Ня перш+ раз ваўку ў лесе з+маваць. Шч+рая праца — мазалёвая. Нашч+пайце сабе вішань. Дожджыку просіць зялёнае ж+та. Хоча дажджу яр+на. Дрыж+ць, як асінавы л+ст. Прач+тай гэтую кнігу! Налі вады ў кар+та! Наш+я сш+ткі заўсёды ч+стыя. Мы спраўлялі даж+нкі. Пастух паліч+ў авечкі. Сьвет ш+рокі й вялікі. Каровы р+каюць. Даждж+ патрэбны расьл+нам. Палажх+ дрождж+ на пал+цы. Пр+ехал+ купцы. Сірату забралі ў пр+тулак. Хлопцы пасвар+ліся за нож+к-цыганч+к. Сонца сьвеціць і добр+м, і зл+м. Да мяне пр+ехаў мой стар+ пр+яцель.

ЗАДАЧКА 12-ая. Сьпісаць і паставіць прапушчаныя літары е або э.

Р+чкі цякуць у мора. Ж+ўжыкі абарвалі грушкі. Гаспадар ар+ сваё пол+. Гр+е цёплае сонца. Дробны дождж сяч+ ў вакно. Кожная р+ч тут незнаёма. Тр+ба дбаць на хату. Р+чка ср+брам блішчыць на сонцы. Нас запрасілі на ч+сьць. Ляц+лі ш+рыя гусі. Яшч+ ня скора сьнег растане. Што ў тэй ч+сці,