прыроды. Цешыўся стар+ц, што пер+жыў мар+ц. Ці паскач+ш, ці паплач+ш. І мая капейка не шч+рбата. Цаца, цаца ды ў кіш+ню. Выр+таваны з вады конь і лужыны баіцца. Хто ар+, а хто б+рануе — усіх сьмерць пар+ўнуе. Глуха ш+пч+ лес зялёны. Пер+блуталіся на др+ве галіны. Лес шуміць і ракоч+. Падняўшы ўгору стройны в+ласок, ные сірацінка, плач+ к+ласок. Сушыць яго сонц+, клоніць вецяр+к. Хто ў жніво х+ладку шукае, той узімку г+ладае. Садовыя дрэвы глуміць ч+рва. Прыляцела ласт+ўка з далёкаг+ выраю. Села яна на стр+ху старог+ гумна ды зашч+бятала. Вясёлая песьня яе так і пасыпалася па ўсім двары мілым шч+бетам.
ЗАДАЧКА 15-ая. Сьпісаць і паставіць, дзе трэба, літары я або е.
Знайка б+жыць, а н+знайка л+жыць. Брат брату пан+волі прыяцель. Аб+цанка-цацанка, а дурному радасьць. Н+спакойна зашумела жыта маладое. Зранку самага трывожна шэпча з+л+ное. Уся с+мейка сьпіць ды спачывае. Вучыся, н+божа: вучэньне паможа змагацца з н+доляй, з н+воляй. Авось н+босю брат. Абы б+да, а шыя будзе. Баіцца ён ц+бе, як воўк ягняці. Бал+валі, пакуль голы сталі. Бачыць вока, дзе п+чэцца кока. Аржаная каша сама с+бе хваліць. У пастушкі н+ма служкі. С+нажаць ужо скошана. Наш сусед цяжка зан+дужаў. Толькі матка з в+раценцам прытулілась к печы. За тыдзень в+лікдзень. В+лікдзень сьв+ткавалі чатыры дні. Б+гучага воўка добра й за хвост злавіць. Мой брат любіць пал+ваньне. Усьлед думкам н+спакойна вецер падп+вае. Сьпее-дасьп+вае колас сіратой. У нашага суседа была ўчора б+седа. На дарозе л+жала тоўстае б+рвяно. Бачыць вока, да л+жыць далёка. За б+рэзьнічкам брэша талалайчык (язык). Птушкі п+расталі сьп+ваць. У н+ўмекі рукі калекі. Б+зьдзельна жыць — толькі з+млю ц+жыць. С+лянін арэ сваё поле. С+ляне пашлі на поле. Н+шырокая дарога падымалася на горку. В+снавая кветка. Каля гаю стаіць в+кавечны курган. Сьн+гавая вада.
