Старонка:Беларускі правапіс (1925).pdf/36

Гэта старонка не была вычытаная

ЗАДАЧКА 16-ая (паўторная). Сьпісаць і паставіць літары я, е.

Тут асталіся адны н+даборкі. Кожная рэч мае в+лічыню. Н+хай — н+добры чалавек. Яны п+рац+рпелі в+лікае гора. Па дарозе сустрэўся нам н+знаёмы чалавек. Палу+ўнічы забіў ц+ц+рука. Садовіна яшчэ з+л+наватая. Гэты ячмень п+расьпеў. Тут н+даўна +шчэ красаваліся пасевы. Птушкі п+расталі п+яць. Н+весела выгл+дае неба, засланае шэрымі хмарамі. Нудна й н+прытульна выгл+дае ўсё ўвосень. Н+задоўга да адлёту ў вырай птушкі зьбіраюцца ў кучы. Н+каторым птушкам прыходзіцца п+рал+таць цераз моры. Н+разумныя людзі страшаць дз+цей. Ц+нькі на тры дз+нькі. Ці ц+пер, ці ў чацьвер. Н+далёка ад вёскі былі могілкі. Ня было ўцехі ў мац+рынскім горы. Праб+гае ліс галодны ды праз кусты скача. Пам+тай м+не, як я ц+бе. Усе п+ралётныя птушкі пакідаюць нас на зіму. Мы чыталі цікаўнае апав+даньне. Л+дз+ная вада. Пац+мнела ў хаце. Ня гудзі так, восень, н+пагодай дзікай! Н+прыхільна глядзіць на нас сонца ў зіму. Н+ма таткі, н+ма й папкі. З+л+нее травіца. Пав+с+лела с+лянская доля. Н+в+лічкі хлопчык пасе кароўкі. У полі зранку за сахою з+мл+роб гукае. Н+дагляд — н+даплат. Н+шчасьліва наша доля нам нічога не дала. Муха — в+лікі вораг чалавека й жывёлы. На в+раб’я кажуць, што ён злодзей. Буду ласкай і ўцехай гарамыкі-б+дака. У л+сным гушчарн+ку вывела курапатка дз+цей. Жар быў н+стрывалы. Вада ў рэчках абмялела. Ціха за працу ўзяліся дз+ўкі. Л+жыць н+в+домы б+дак.

ЗАДАЧКА 17-ая. Сьпісаць і паставіць, дзе трэба, літару е або я.

Будзе кій, да н+ такі. Н+ слухаеш ківа, паслухаеш кія. Ад прыбытку галава н+ баліць. Б+з правадыра войска гіне. Аднаму і ў кашы н+спорна. Нівялікая б+да, што б+з рыбы с+рада. Б+з ахвоты няма работы. Н+ так шкода, як н+выгода.