ЗАДАЧКА 30-ая. Сьпісаць і паставіць прапушчаныя літары.
Надаелі гэт+ сьпевы. На к+м скрупіцца, а на к+м зьмелецца. На гэт+ лета добра й гэта. На нашы+ ногі завысокі+ іх парогі. На сва+м кані, як хачу, скачу. На св+м хлебе жывеш, калі хочаш, тады й жуеш. На т+м-жа месцы сеў. На ўсё сяло адзін вол, і т+й гол. На ч+м стану — не адстану. На што нам ты+ пісталеты, калі страляць ня ўмеем? Няма та+ крамы, каб прадаваліся родны+ мамы. Не тако+ яшчэ дзіва, што малако сіва. Па мне сабе хоць воўк траву еж. Сядзелі на гэт+ нядзелі. На сва+м пляц+ сяджу — нікому не плачу. Хто на ч+м сядзіць, той таго й глядзіць. Таткава хата ўс+м багата. Хто з сабою носіць, т+й у другх ня просіць. Чым хата багата, тым і рада. Чы+ род, таго й рот. Яка+ матка, так+ й дзіцятка. Які+ мы самі, такі+ нашы й сані. Яко+ дзерава, так+ й клін. Як пры т+м, так і без таго. Як хто хоча, так па сва+м бацьку плача.
Правіла 31. 1) Родны, прыладны й месны склоны займеньнікаў жаночага роду маюць аднолькавыя канчаткі з прыметнікамі (тае самае кнігі, тою самаю кнігай, на тэй самай кнізе).
2) Адмоўныя займеньнікі маюць прыстаўку ні (ніякі, ніводны), а неазначальныя — не; прычым, на не заўсёды прыходзіцца націск (нехта, неякісь).
ЗАДАЧКА З1-ая. Сьпісаць і дапісаць прапушчаныя літары.
Я знаём з ё+ і з я+ сястрою. Мы бачылі я+ сам+ і я+ сястру. Надвор’+ н+чага награваць. На лета, да не на гэт+. На пастаці н+чага стаяці. Не бярыся не за сваё дзела. Ня ўвесь сьвет, што ў аконцы. Ня ў тым сіла, што кабыла сіва, з што возу н+ вязе. Не за што сказаць аці, калі няма чаго ў рот узяці. Не на тую нагу бот надзет. Н+чага песьціцца, калі ёсьць дзе зьмесьціцца. Н+чага тут варажыць, калі пад бокам ляжыць. Н+хто ня знае,
