2) Пасьля зацьвярдзелых зычных гукаў канчатак будзе анькі: харошанькі, прыгожанькі.
Практыкаваньне 48. Віднеліся палоскі гароху з харошанькімі чырвоненькімі ды сіненькімі кветачкамі. Ластаўкі вылепілі харошанькае кругленькае гнязьдзечка. Самічка-ластавачка несла там свае маленькія рабенькія яечкі. Пшаніца дае бялюсенькую муку. Відаць былі зялёненькія стужкі лёну з сіненькімі галоўкамі. Сіненька, маленька — увесь сьвет адзяе (іголка). Перапаўся, бедненькі, як мядзьвежая лапа. Прыляцелі тры пташачкі чорненькія, як галачкі (п.). Тоненька, сасонка, тоненька! (п.) Хвартушок бяленькі ад сьлёз макрэнькі (п.). Я млода-младзюсенька за табою прапала (п.). Ой, як ночанька ясьнютка! (Я. К). Ляцелі гусі з Беленькае Русі, селі яны, палі на ціхім Дунаі. Кажаны цьвіркаюць тоненькім піскам. Па траве лёталі беленькія і чырвоненькія матылёчкі. Маладзён едзе ў чысьценькім полі на вараненькім коні.
ІІІ. Ступені прыраўнаньня.
Правіла 38. 1-я ступень — звычайная — мае канчаткі назоўнага склону адзіночнага ліку: зялёны — зялёная — зялёнае; сіні — сіняя — сіняе, сьляпое.
2-ая ступень — вышэйшая — мае канчаткі:
а) ейшы—ая—ае (эйшы—ая—ае): зелянейшы — зелянейшая — зелянейшае, вастрэйшы — вастрэйшая — вастрэйшае.
б) шы—шая—шае: большы — большая — большае, шыршы — шыршая — шыршае.
3-ая ступень — найвышэйшая — асобных канчаткаў ня мае. Яна выводзіцца: а) з вышэйшай ступені цераз прыбаўленьне прыстаўкі най: найвялікшы — ая—ае, найзелянейшы — ая—ае;
б) або цераз прыбаўленьне слоў: самы, за ўсіх, ад усіх — да звычайнай і вышэйшай ступені: самы вялікі, самы зялёны; за ўсіх найзелянейшы, ад усіх найвялікшы.
- Увага: Некаторыя прыметнікі маюць няправільныя ступені прыраўнаньня: добры — лепшы — найлепшы; благі — горшы — найгоршы; малы — меншы — найменшы.
