У 12 з паловай гадзін чытаньне абвінавачальнага акту заканчываецца і Старшыня Суда гр. Фрыц Зільберг, зварачываецца да кождага з абвінавачываных па чарадзе з запытаньнем:
„Падсудны, ці вызнаецё вы сябе вінным?“
І адзін за адным усе падсудныя рашуча адказываюць:
„Вінным сябе не вызнаю“.
Падсудным не даюць першага слова.
Далей, па звычайнаму парадку, трэба было-б даць слова абвінавачываным для іхніх паясьненьняў па паднятаму супраць іх абвінавачаньню. Аднак Суд пераскаківае, відаць дзеля эканоміі часу, праз гэтыя першыя прамовы падсудных і адразу прыступае да прывядзеньня пад прысягу сьведак.
Старшыня Суда, загадаўшы прывясьці сьведак і бачучы зьдзіўленьне на тварах абвінавачываных і іхніх абаронцаў, растлумачывае, што слова для паясьненьняў будзе дадзена кождаму падсуднаму, па меры патрэбы, пасьля кождага паказаньня сьведкаў.
Абвінавачываныя і абаронцы радзяцца і супакоіваюцца.
Прысяга сьведкау.
Усяго выклікана было па справе 120 сьведак. З іх сьведак абвінавачываньня — 74 чалавека, а сьведак абароны — 46 чалавек.
Супроць 7 сьведак абвінавачываньня абарона робіць адвод, бо яны выстаўлены Пракурорам у самы апошні момант і абвінавачываныя нават ня былі паведамлёны аб гэтым да паседжаньня Суда.
Са сьведак абароны не зьявілася 3 чалавека, ды апрача таго адзін са сьведак абароны быў запісаны памылкова два разы, пад рожнымі парадкавымі нумарамі.
Гэткім чынам для судовага дапросу асталося 67 сьведак абвінавачываньня і 42 сьведкі абароны.
