Старонка:Беларусь (1922).pdf/20

V

Эх, нехайная старонка,
Недарада, папрашайка,
Пустазвонная гамонка,
Недакончаная байка!

Каб цябе сем год бунтарскі
Шал вёў аж на верх Гальготы,
Каб памершы — уваскроcла,
Зьела, блін, надзела боты,

Каб радоў пазнала мукі:
Сваю праўды каб радзіла.
Каб за гэту праўду многіх
Сьмерць мне вечнасьць пасуліла.