Гэта старонка не была вычытаная
Разьдзел X
Убачым яшчэ неба ў рубінах
■
Час ідзе, ідуць дні, ідуць тыдні. Ідуць войскі, цягнікі, людзі — белыя, чырвоныя, зялёныя. Час ідзе, жалезнаю хадою рушыцца гісторыя.
■
Бэрлін.
Натаўп. Узрушэньне. Чырвоныя сьцягі. Буйлівы голас мас.
Ломамі сталёвымі падымаюцца асьфальтовыя брукі, грамадзяцца ў купы накрыжаваньнях вуліц. Сюды-ж у купы, валяцца каменьні, кахлі панэляй, паламаныя слупы, сарваныя шыльды, цэглы, паламаныя фурманкі. Растуць барыкады.
На рагу Моабіцкае — рушыцца натаўп, — сьцягі, плякаты, сьпеў:
|
„Гэта бой наш астатні |
