Гэта старонка не была вычытаная
сьвецяцца ўсімі магчымымі колерамі і водценямі. На даху вялізнага будынку Рэйхсбанку палымянымі літарамі запальваецца рэкляма:
|
Курэце толькі, папіросы „ОКАСА — ЗАРОТО“ Смак — Таннасьць! |
Адно за адным гаснуць рознакалёрныя словы, нікнуць у цьмяным тумане, і ўраз-жа — па зьнікненьні апошняга з іх, зноў выплываюць з начное цемры агні: жоўтыя, чырвоныя, блакітныя, белыя, і з іх загараецца слова:
|
„КУКІРОЛЬ“ |
Монотонна, цяжка тупае тысячаногі натаўп. Ёкаюць пугамі фурманы. Гудуць аўто. Як ашглелы ляціць кудысьці трам.
— Бэрлінэр Тагэблят!..
— Бэрлінэр Тагэблят!..
— Вячэрні выпуск!..
— Нота аўстрыйскага ўраду Сэрбіі…
■
— Фрэддзі! Ці будзе вайна? — пытаецца Грэтхэн выходзячы з касьцёлу.
— Хто-ж яе ведае, — можа і будзе.
