Старонка:Варта на Рэйне (1930).pdf/121

Гэта старонка не была вычытаная

У месьце, у цэнтры, — зноў плёскаюцца трохкалёрныя сьцягі.

На ўскраінах — страляніна цішэе.

А тут — поўны спакой.

Адчыніліся ўжо дзе якія рэстораны…

Вось — кафе-рэсторан Гартмана,

Вялікая зала, поўная афіцэраў.

Тосты. Віншаваньні.

Ваптам — нехта пачынае:

„Любы наш край! —
спакойны будзь!..“

Усе падхопліваюць:

„і моцна стой
варта на Рэйне“.

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Носке перамог паўстаньне Спартакаўцаў!..

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

А на Моабіцкай —

вялікі шасьціпавярховы дом.

Памяшканьне — пад страхаю, — там, дзе калісьці жыла Грэтхэн і нябожчыца цётачка Элізабэт…

Хворая жанчына сядзіць на лаўцы і плача:

… — Забілі!.. Раненага забілі!.. Чуеце, сіроткі вы мае…

А дзеткі — адзін менш за другога, плачуць:

— Мамка!.. Хлеба… Дай хлеба!..

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Носке перамог паўстаньне Спартакаўцаў...