Гэта старонка не была вычытаная
Узялася за клямку.
Адчыніла.
І раптам —
крык…
Такі крык, ад якога кроў халадзее ў жылах.
— Грэтхэн!..
— Грэтхэн!..
Хворы ўскочыў з ложка і ня ў змозе трымацца на нагах, упаў на падлогу.
Грэтхэн кінулася яго падымаць.
■
Вечар. Як дыямэнт, — тысячмі агнёў гуляе Бэрлін.
Цёплы вясновы ветрык так ласкава казлыча твары…
На будынку Рэйхсбанку гарыць шматкалёрная рэкляма:
|
Курэце толькі, папіросы „ОКАСА — ЗАРОТО“ |
Весела тупае тысячаногі натаўп.
Ёкаюць пугі фурманоў.
Гудуць сырэны аўтомобіляў…
На (Францышканскай, — на трэцім паверсе, у пакойчыку, люба сьвеціць пад чырвоным каптуром электрычная настольная лямпка.
