Гэта старонка не была вычытаная
Адліўшчык Шміт — на месцы.
— Гэй! Паддай! Каці сюды!
— Яшчэ!
… Бух! — льлецца агонь, дым ідзе слупам, разьядае вочы…
— Ладная будзе гэтая гармата!
— Чаго стаіш? давай другую!
— Дру-гу-ю!
— Да-вай дру-гу-ю!
— Каці сюды-ы-ы!
■
Пан фабрыкант у сваім габінэце.
Званок па тэлефоне.
— Хто? пан інтэндант?.. Ах, як прыемна… Што?.. Дорага?.. Паночку, даражэнькі мой… ці-ж прыстала — па тэлефоне… Няёмка… Лепш — сёньня пагутарым… вечарам… у шантане… Што?.. А дзесятай?.. Цудоўна!.. Чакаю!..
■
Шпандаў. Фабрычныя коміны. На іх сірэны. Гудуць доўга… Працяжна…
Другая зьмена скончыла працу. Шміт выходзіць са свайго цэху.
Вечар. Сьлізгота. Дожджык. Туман.
… „Хутчэй да хаты… адпачнуць“… Вось і дом, усходцы… пяты паверх…
