Гэта старонка не была вычытаная
таму ідуць згуртаваным ладам… Зграбныя шэрагі!… Нага ў нагу, крыху абарваныя, але затое — ідуць, гледзячы проста перад сабою, нага ў нагу, — ніхто ня скосіць вочы ўбок — ідуць па сьцежках лясных, па дарожках…
— Эй, вы, чаго насы павесілі? — крычыць гаўптман фон-Орфайген:
— Песьню!.. — песьню!.. Каб усім д‘яблам моташна стала!
|
Наш любы край, |
