Гэта старонка не была вычытаная
Ну, а яна,
Яна другой пуцінай
Пайшла з тугой рабінавай,
З тугою у вачох.
Яна цяпер ня вернецца: ў тумане сінім
Сьляды пасеяны бялявых ног.
Таму закрыю голаў белымі рукамі,
Глядзець ня буду на блакітны сьнег.
Я ведаю, тугі нідзе не напаткаю,
Калі зазвоніць песьня
Толькі па вясьне.
|}
