Старонка:Васільковы россып (1929).pdf/28

∗
∗     ∗

Пальцы белыя па клавішам бягуць,
Расплываюцца акорды дзесьці,
Быццам нехта налажыў тугу
На дасэнь маіх вясеньніх песень.

Скрозь разьлілася шафранная зара.
Кармазынавай ракой ля ставу…
Ах ня гэта я хацеў іграць
На сягонешняе разьвітаньне.

Пальцы белыя, мінорны тон,
Падпяваючы, зьвініць струна:
Адышла яна пад ціхі звон,
Адзінокаю сьцягой адна…

Адышла яна, цьвілі зарніцы,
Ў садзе белыя шумелі розы,
Шалясьцелі розы мне, як быццам:
— Толькі мы цяпер з табой, Сярожа.

І, смуткуючы, сказаў я розам
(За вакном яны цьвілі вясной):
— Перадайце ад мяне, вы розы,
Той, што вырасьціла вас, паклон.