|
Поле раньнімі росамі змочана,
Будзе радасьць хадзіць ля ваколіц.
Хай сьмяюцца, хай плюшчаць вочы
На сьляды, што пакінуты колісь.
А у нас расьцьвітуць яшчэ бровы,
Расьцьвітуць каляровасьцю ніў.
Дарагія мае вы дубровы!
Дарагія вясёлыя дні!
*
На зямлю я прышоў ня першы,
І ня першым пайду з зямлі!
Край мой, край, васільковыя песьні
Будуць вечна зьвінець на палі.
Ад таго я іду на дарогу
Не маліцца і не прасіць,
Знаю песень вясёлых многа,
А таксама і як галасіць.
*
На чатыры дарогі стану
І скажу, што даволі так…
У кляновым сады паўстаньні
Асыпаюць лісты на дах.
Што даволі, каханыя, годзе
Пераструньваць абы і як…
Заўтра, здаецца, на пагодзе,
І пялёсткі асыпае „мак“.
|
