Старонка:Васільковы россып (1929).pdf/79

Гэта старонка не была вычытаная

4

Ліст прачытаны,
Ціхая радасьць
Доўга ў мысьлях кружыла маіх.

.............
Вось ты дзе, саламяная праўда,
Гэткіх дальніх
Сярмяжных сваіх.

Старана мая,
Лес ды балота,
Вёска родная, можа таму
Твае словы, прапахлыя потам,
Даражэйшыя мне,
Чым каму.

І назаўтра
(З вясной напалову),
У скрутку газэтных папер,
Я прынёс у рэдакцыю новы,
Гэтак проста напісаны
Верш.

|}