Гэта старонка не была вычытаная
І да поўначы гэткія весьці:
Збудавалі чытальню ў сяле…
Толькі плача мяцеліца дзесьці
Засыпаючы воўчы сьлед.
4
А сёстры, якая зьмена, —
Толькі ўцеха адна, —
Расказвай ты ім пра Леніна
З вечару хоць да відна.
Ім усё роўна дзецям,
Колькі мінула год,
Толькі былі-б на сьвеце
Санкі ды сьлізкі лёд.
Радасьці іх ніколі
Нельга нічым супыніць.
Сьнежань.
Маўклівае поле.
Вёска і зімнія дні.
|}
