Гасьцінны пакой у доме Андрэя. На вокнах вазоны з кветкамі. Двое дзьвярэй: адны напроці сьцяны з вокнамі, выходзяць у пакой з I акту, другія, у сярэдняй кулісе сцэны, выходзяць у іншы пакой. Патрэбная да гасьціннага пакою мэбля.
ЗЬЯВА I.
АГНЕША — адна.
АГНЕША (паліваючы вазоны).
Ужо дзякуй Богу… пасьпе́ла зарана…
Усюды памыта, прыбрана
І глянуць прыемна, як косачкі сонца
Пярэсьцяць, ліюцца ў ваконца,
І бле́скам злацістым, прыбраўшы лісточкі,
Усе́ асьвятляюць куточкі;
А там (паказвае на кут), дзякуй Богу,
[ў парадку, прыгожа,
Што ўсякі зьдзівіцца на’т можа.
(ходзіць, нагінаецца, папраўляе).
Нямашака пылу, няма павучыньня,
Бо вока маё не праміне,
А сэрцам спрыючым, пры добрай спагадзе,
Зробіш шмат больш у здагадзе,
З ахротаю мілай, аб’ сілы ставалі,
Ніхто не пярэча ніколі…
І гэта найле́пей… (схамянуўшыся)
А што-ж я?.. (прабуе зямлю)
|
