Старонка:Васількі (1919).pdf/34

Гэта старонка не была вычытаная

ЗЬЯВА IV.
Сястра адна.

СЯСТРА (гле́дзючы ў сьле́д)
Аж страх глядзе́ць!.. Мой браце мілы,
За што ты це́рпіш? гэта-ж страх!
Вось не дарма гаворка ўсюды,
Што бе́днаму міле́й свой дах,
Што ён людзе́й цяпе́р ня знае
І уцікае ён ад іх;
Ад грамадзянскіх спраў адбіўся
Зусім асунуўся, прыціх…
А тут во ў хаце… Божа мілы!..
Варіяцкі дом, ці лазарэт
Старая, сівая — то жонка?!
Год мае столькі, як наш сьве́т;
Ды вось зайздросная, з заглядам
Не адпускае ад сябе́;
(з агіднасьцьцю)
Каб хоць што людзкае, як гляну
Мяне́ агідна скалане́:
Сама шкіле́т, уся усохшы,
Маршчакі зрэзалі ўве́сь твар,
У не́йскіх чорных плямах губы
І ня зышоў яшчэ загар…
У дадатку хворая… (разводзе рукамі).
…мнѐ самой во
Не́ прыкра глянуць на яе́;
Адна во Не́ша кве́тка ў хаце,
Што хараства тут дадае.


ЗЬЯВА V.
Сястра — Агнеша.

АГНЕША (уваходзючы)
Хоць хвільку спачну тут, пані умкнула;
Няхват з ёй цярпе́ньня, ўсю ноч не
здрамнула