Старонка:Васількі (1919).pdf/39

Гэта старонка не была вычытаная

Што зносіць ён скрытна, як крыж той
[за кары!
Для вока людзкога крыёма цярпіць…
СЯСТРА (шкадуючы).
Ну што-ж цяпе́р можна з судзьбінай
[рабіць?
Мусіць Бог хоча, на то Яго воля!..
СТАРАЯ
Не, гэта дзе́ткі, дурнасьць ды сваволя
(Агне́ша выходзіць, а за ёю ідзе́ Сястра міласэрдзя).


ЗЬЯВА IX.
Старая — Сястра.

СТАРАЯ (да Сястры).
Як штось прадчувае, ёй страшна, ёй
[сьніцца,
Чуць пан адхіне́цца — яна ўжо баіцца…
(паказваючы у сьле́д Агне́шы).
А пан дык прынамсі у пе́ршай вясьне́…
Яна ж яму матка… праўда ці не?..
СЯСТРА (затрымліваючыся каля дзьвярэй).
Ды праўда сама я ў душы разважала,
Як такі гэткае дзіва з ім стала?!
Панадна прыгожы, хто-б словы дабраў,
І трэба ж жаніўся — Бог розум адняў!..
(Уваходзіць Параска адна; пры ўваходзе Параскі
Старая выходзіць; праз колькі часін уваходзіць
Андрэй)
.


ЗЬЯВА X.
СястраПараскаАндрэй.

ПАРАСКА.
Вось не́як лепей, мацне́й сябе́ чую;
Цяпе́р і пасьне́даць крыху папрабую…