Старонка:Васількі (1919).pdf/59

Гэта старонка не была вычытаная

Ці з радні хто? — гэтак моцна…
Бе́дная аж рве́цца.
(катафалк гатоў, дамаўё пастаўлена і відаць праз
адчыненыя дзьве́ры)
.
ПАРАСКА (падбягаючы ў бок труны).
Кве́тка мілая, анёлак!
Даруй зьневажэньні,
Выпрасі мне́ перад Богам
За ўсё прабачэньне.
Буду ве́к маліцца Богу,
Покі буду жыва.
Каб Ен дау табе́ рай ве́чны!..
Ох… я нешчасьліва (падае ўжаліўшыся)
(у адчыненыя дзьве́ры ўваходзіць народ, хрысьцячыся).
НЕХТА (Андрэй прайшоў).
Гэта бацька… пра сьме́рць дочкі
Мо й ня знае матка?..
БАБА 2-ая (надступаючы).
Не, я чула… Мой ты Ве́чны!
Бе́днае дзіцятка…
БАБА 1-ая.
Ей яшчэ не наказалі?
БАБА 2-я (на вуха)
Па запрэту[1] пані…
Муж зьлюбіўся з тэй дзяўчынай,
Што служыла раней…
Можа бачыла і помніш?
Дзяўчына, як кве́тка!..
БАБА 1-ая.
А хто-ж гэтая старая,
Нізкая кабе́тка?
Гэта жонка таго пана?

  1. Русіцызм — забарон, забарона.