БАБА 2-ая.
Гэтая сівая?
Так, во то-ж яна і будзе:
Мсьцівая і злая.
БАБА 1-ая.
А я думала што маці…
БАБА 3-я (падслухаўшы).
Што-ж бывае… дзіва?!.
Bo і сам ён маладзе́нькі…
На руцэ нашыва
(Андрэй ідзе́, хлопчык пасыпае дарожку васількамі;
Андрэй у хлопчыка ўзяў кве́тку і прышпіліў
сабе́, а другую нясе́ ў руках).
Во ідзе́ ён… стараніся…
БАБА 1-я.
Ці-ж маці ня знае?
БАБА З-я (згле́дзіўшы Агне́шу).
Вунь (паказавае)… глядзі вунь, у касынцы
(усе́ паварочуюцца).
Ідзе́… ле́дзь жывая…
Бле́дная якая стала,
Бе́дная дзяўчына
(Агне́ша сунецца, як цень. Андрэй сустракае).
ЗЬЯВА III.
Тыя-ж і Агне́ша.
БАБА 3-я.
Ля яе́… во пан падходзіць (уздыхаючы)…
Цяжкая часіна…
(Андрэй прышпіляе Агне́шы кве́тку. Параска,
убачыўшы кве́ткі ў абоіх, ня зразу наважае, як
ёй паступіць, і траціць самаўладу, калі спатыкае
мужа з Агне́шай)
