АГНЕША (завіхаючыся).
Ну, што-ж зрабіць, як трэба — мушу…
Іду…
АНДРЭЙ.
…Шчасьліва!
АГНЕША.
…Божа мой!
Што-ж гэта будзе… во няшчасьце
(выходзе).
ЗЬЯВА III.
ТЫЯ-Ж без АГНЕШЫ.
СТАРАЯ.
Лякарства-ж пан даўно даваў?
АНДРЭЙ (бяз толку перастаўляе рэчы, пасьля
апомніўшыся падае́ хворай у лыжцы лякарства).
Параска, спраўды выпі троху,
Грудзе́й каб кашаль ня зрываў.
СТАРАЯ (да Андрэя сьціха).
Уто бяда… напасьць якая,
У дактарох ня знойдзеш лад
(абярнуўшыся да хворае)
То-ж страх! на Божаей пасьце́лі
Ужо дзевяты тыдзень ўрад
(адганяе мух)
Пяройдзе час… Бог дасьць здароўе…
Узноў паправіцца… дарма!
(Адходзячы бліжэй да Андрэя, усьце́шліва)
Хваробу зможа, бо здае́цца
Капы гадоў яшчэ няма,
Во толькі каб… а то бывае…
Што дактары не пападуць
На сьле́д хваробы і праз гэта
У прышлы сьве́т яны зьвядуць.
