Старонка:Вершы (Падабед, 1926).pdf/13

Гэта старонка не была вычытаная
∗     ∗

Паглядзеў на руку на гадзіньнік:
Чорным вусам паказвае — шэсьць.
Вецер, вецер, чаму так дзіўна
Ты на клавішах-лісьцях ня граеш, сьцішэў?!

∗     ∗

Ня цікава было: ці у зорах гарыць паднябесьсе,
Не чакалі яны „ночек лунных“.
Моцна сьціснуў Нічыпар Алесю
І зьліліся ў адзін пацалунак.

Не чакалі яны „ночек лунных“,
А спаткаліся ў вечар за кручай
І зьліліся ў адзін пацалунак.
Дуб з бярозкай растуць: іх ніхто не разлучыць.

А спаткаліся ўвечар за кручай
Сакратарша ячэйкі і сябра райкому:
Дуб з бярозкай растуць: іх ніхто не разлучыць,
І ніякая бура ня зломіць!
.................

|}