Гэта старонка была вычытаная
V
Поўнач…
Пеўні ў далі прасьпявалі,
Смуглы месяц хаваўся за горы.
Душа Янкі імкнулася далей,
У гушчар задумённага бору,
Ён адважна віхрыў на палянку —
Павясьціць разудалых паўстанцаў,
Што ў аколіцы з раньняга-ранку
Ім гатовілі кару пазнанцы.
Зашумелі панура асіны,
Пакаціліся зыкі глухія.
Толькі чуе…
за цёмнай лагчынай
Па гальлі захадзілі шагі.
Супыніўся…
Касіліся вочы,
А кіпучае сэрца ня млела,
Як у пушчы задумнае ночы
Матанулася цень у імгле.
