Гэта старонка не была вычытаная
ЁН ПАМЁР…
Ён памёр…
Расстралялі Якіма.
Цёмны леc зашумеў галасьней,
Але справа магутнага КІМ‘у
Не памрэ, будзе вечна квітнець!..
Ой, ня раз Беларусі абшары
Чырванелі крывавай расой.
Буду помніць яго — комунара,
Буду помніць паўстанца лясоў!
І вянок з кіпарысаў Варшавы,
Прынясу на магілу байца.
Ой, пракоцяцца новаю славай
Яго справы, што я заляйцаў.
Заляйцаў у душы комсамольскай,
У сэрцы палкім, бы ў горане жар.
Будуць помніць Якіма аколіцы —
Беларусі кудравы імшар!..
Ён памёр…
Расстралялі Якіма…
Цёмны лес зашумеў галасьней…
Але справа магутнага КІМ‘у
Не памрэ!..
Будзе
вечна
квітнець!..
|}
