Старонка:Веснапесьні (1929).pdf/52

Гэта старонка не была вычытаная

∗               ∗

У цэлі расселісь халодныя змрокі,
Праз краты спусьцілісь панурыя цені…
Думкі паплылі далёка, далёка —
(Вечар вясеньні прынёс лятуценьні).
Сьцішна маёвая ноч наступае,
Зоркі у небе ужо забялелі…
Думкі вітаюць у сонечным краі…
Цёмна у цэлі, ціха у цэлі.

1928 г.