Старонка:Веснапесьні (1929).pdf/62

Гэта старонка не была вычытаная

∗               ∗

Ліпкі сьнег сярэбраным роем
Мільгаціць у ваччу;
Аб вясьняным сонцы мрою,
Усё лятучу…
І хоць пышна з дрэваў кісьці
Сьнежныя лятуць…
Сэрца тужыць, як калісьці,
Хоча штось вярнуць…

1928 г.