Старонка:Веснапесьні (1929).pdf/73

Гэта старонка не была вычытаная

∗               ∗

Шлях даўгі, ланцужны —
Беларусь мая!
Перапевы сьцюжы,
Летняя туга…
Поле не ўзгарана…
Калёсаў паскрыг…
І ідзе скаваны
Гаротнік-мужык.
Твар яго — васковы,
Вочы яго — муць,
А хатуль вясковы
Цісьне сьпіны худзь.
На шляху кудрамі
Зьвісла вецьце лоз,
Льлюць бярозы цьмяны,
Лісьцявяны воск…
Шлях даўгі, ланцужны —
Беларусь мая!
Перапевы сьцюжы,
Летняя туга…

1929 г.