Гэта старонка не была вычытаная
Растоптана карона,
Кудысь уцёк Вільгельм.
∗
∗ ∗ |
Падмазаўшы пяты, бяжыць Фалькэнгайн,
Чамусьці ня кажа: — чакайце, — няхай!..
Кудысь уцякае падпанак і пан.
Ніхто ня купіў беларускі туман.
Даволі, панове, даволі маніць,
Бо вышаў „пузыр“ з політычнай гульні.
Ачысьціце месца, абломкі вякоў,
Пара разьлічыцца за зьдзекі і кроў.
З усходу крывёй пунсавее зара, —
Ў краіну сапраўдны ідзе уладар.
VI
Пабітая карта, навалай памята,
Паны да Варшавы намазалі пяты,
Насьмешліва гнуцца бярозы і клёны,
Ад раньня скрыпяць на шляхох фурагоны.
На чорных руінах бунтуецца вёска…
Баржджэй свае скарбы зьбірае Катоўскі.
Хутчэй загадаў рысакоў запрагаць.
— Сягоньня-ж ад‘ехаць, няможна чакаць.
∗
∗ ∗ |
Чатыры нечых здані,
Чатыры тапары
Замерлі…
