Гэта старонка не была вычытаная
Хоць многа лілося людзкое крыві, —
Народны парыў не зламалі
Ніякія танкі суседніх краін,
Ніякія „белыя здані“.
Замоўклі гарматы… І вольнасьці сьпеў
З грудзей міліёнаў паліўся…
Ад жаху, бы ліст, „чалавек“ задрыжэў,
А цень між руінаў стуліўся.