Гэта старонка не была вычытаная
∗
∗ ∗ |
Усхвалёванымі крокамі
Хтосьці мерыць цішыню,
А за вокнамі, за вокнамі
Кліча кот сваю радню.
Зноўку мары грэюць марамі
Цені вуліц і жуды…
А ў паветры стройнай арыяй
Заміраюць правады.
Ноч праходзіць… З чорнай стомаю
Хтось ідзе, як сам ня свой…
Вось і золак гоніць гоманам
Туманы на вадапой.
Чорнай сьцежкай цёмнай вуліцы
Цені месячных прыгод
Папаўзьлі шукаць прытулішча
На руінах даўніх год.
