Старонка:Ветразі (1929).pdf/44

Шмат гадоў пад месяцам манілі,
І цяпер ня скончылі маніць…
Дзе сямейны прымус завалілі,
Там патухлі дальнія агні.

Вось і я пад месяцам і дахам
Ня шукаю ціхіх берагоў…
Не хачу быць рэдкім кандыдатам
Несалоных райскіх пірагоў.

Верасень, 1928 г.

|}