Гэта старонка не была вычытаная
І застыла ўсё, бы маўзолей,
Ад жуды заледзянелі дзьверы…
Толькі нехта… ціха… з-за плячэй
Замахнуў штылет на афіцэра.
— Ай!..
І кроў запляміла паркет…
У палацы скончана бяседа…
І трагічна у руках Праксэды
Анямеў надломаны штылет…
...........
Панічу Праксэду ня купіць
Кокаінам палу бяз трывогі…
…Ня румянку белую касіць —
Абрываць юнацкія дарогі…
Усё прайшло…
І з гэтае пары
Многа казак ходзіць па айчыне
Пра гаі і цёмныя бары,
Пра імя адважнае дзяўчыны…
V
Ня шумеце, ветры, за вакном, —
За сталом вясёлая бяседа…
За сяброўскім радасным віном
Успомніў я прыгожую Праксэду…
