Старонка:Ветры буйныя (1927).pdf/112

Гэта старонка не была вычытаная

Сьцежкі разышліся,
Разышліся сьцежкі!...
Ой, ды ўюцца ў лузе
Сьцежкі ў жоўталісьці!..

Можа сёньня стрэне,
Можа сэрца ўцешыць
Ды разьвее думы
Сьмехам, як калісьці?

Ня шумеце ў полі,
Шумныя яліны!..
Ой, ды ня шумеце
Ў полі на марозе!..

Бо я сам ня знаю,
Ці па тэй дзяўчыне,
Ці па тэй чарнявай
Сэрца замарозіў?!.

1926 г.

|}