Старонка:Ветры буйныя (1927).pdf/121

Гэта старонка не была вычытаная

II

Заснуць у ветразі даліны,
Пад месяц журацца кусты…
Маўчаць асмуглыя рабіны,
А за вакном лісты… лісты…

З усьмешкай радаснай і кволай
Завяла сінь на верасох,
Дзе вербы хіляцца да долу,
Да долу гнуцца ў паплавох.

Гаі… і вёска пры гасьцінцы,
Чаму пад гоман вербалоз
Яшчэ з гадоў свайго дзяцінства
Я пакахаў цябе да сьлёз?

Чаму зара цьвіце над гаем,
Дарогі тонуць у імгле?!.
І ўсё пад месяц разгадаю,
Як толькі ўспомню пра начлёг!..