Гэта старонка не была вычытаная
Вось чаму
ў звонкай просіні сосен
сэрца ў радасьць
маё завілося!..
.........
Ўсё прайшло…
адзьвінела
на струнах!..
Дык будзі-ж мяне
заўтра рана,
о!.. мая
дарагая матуля!..
Там, дзе сьцежкі
бягуць за курганам,
пойдзем кветкі
зьбіраць мы на Яна, —
толькі ты
пабудзі мяне рана,
дарагая
мая матуля!..
Пабудзі
пакуль сонца узыдзе,
