Гэта старонка не была вычытаная
Дзе расходзяцца
сьцежкі-дарогі, —
разьвітаемся
маці з табою…
Толькі ўвечар
асеньняй парою
ня журыся
адна за гарою,
дзе разыдуцца
нашы дарогі!..
Твае дні…
адцьвілі і завялі…
Але вобразы
роднага сына
будуць доўга
цьвісьці ва ўспамінах,
хоць гады
маладосьці завялі…
Глянь на сьвет,
хай усьцешыцца сэрца!..
Колькі сьветлае
