Старонка:Ветры буйныя (1927).pdf/31

Гэта старонка не была вычытаная

Ой, лясы... лясы!..
Сосны — звон красы —
На вазёрны шум
Сыплюць інеем…
........
За вакном, вакном
Ў залаты вянок
Завіваюць сум
Росы сінія!

Ды лісты павянуць
На вазёрах сініх…
І заплача сэрца
Ў кволай ветрасіні.
........
Ой, заплачуць рана
Скроні ў ветравіньні,
Як лісты завянуць
На вазёрах сініх…

Ці-ж ня ты, ня ты,
Як цьвілі лісты,