Старонка:Ветры буйныя (1927).pdf/74

Гэта старонка не была вычытаная

Адшумелі,
адгукалі, —
прасьпявалі-скора?..

Плыве човен
вады повен,
вербы гнуцца, гнуцца…
Нагінаюцца
да долу,
журацца, сьмяюцца…

Ня журыся,
ты дзяўчына,
позна апаўночы!..
Хай цьвітуць,
не адцьвітаюць
твае кары вочы!..

Хай цьвітуць,
не адцьвітаюць
радасьці усьмешкі!..
.......
Буйным лісьцём завіліся
твайго жыцьця сьцежкі…