Гэта старонка не была вычытаная
Пад вясновыя павевы
Буду чуць, як тонуць сьпевы!
Буду чуць у лозах ніцых
Гоман звонкае крыніцы.
А ты ўвечар над крыніцай
Ў кволай цьвецені зарніцаў
Будзеш з красачак-званочкаў
Завіваць сабе вяночкі.
І ў купальскую, ой, ночку
Выйдзеш з вёдрамі па воду.
Ты вазьмі тыя вяночкі
І пусьці на быстры воды!..
Ты пусьці іх да ўсход сонца,
Да ўсход сонца сядзь на камень,
Сядзь на камень, падзівіся,
Падзівіся, усьміхніся!..
А як ўстанеш рана-рана,
На вадзе вянкі завянуць.
Будзеш плакаць і журыцца,
Сьлёзы высушыць крыніца.
