Гэта старонка не была вычытаная
ца вельмі бедна, амаль брудна, і ад сталічных замашак моднай пакаёўкі, ад звычак заможнай дворнічыхі не засталося ўжо ў ёй і следу… Яе ніхто не заўважае, і яна сама рада, што яе не заўважаюць; стары Пятровіч памёр, а Акім усё яшчэ вандруе — і бог адзін ведае, колькі яму прыдзецца яшчэ вандраваць!
1852 г.