Гэта старонка не была вычытаная
А у суровасьць прышлі з табой, —
Сьпеў узьнімаецца
Адточанай зброяй —
Над зграяю
Нахабна — расхлістанай,
Над драпежнаю чарадою.
Насуплена злая
Немарасьць вей —
Праз немарасьць горда іду я,
Каб разам з аматарамі
Чорных падзей
Пахаваць і песьню былую.
Каб ні белай,
Ні чорнай кошкаю —
Услаўленых стром
Ня смуродзіла скруха
Сьлінай зьвярынаю,
Каб на дзікую заедзь —
З навальніцаю гром
Апошнім ударам рынулі.
І каб з роспачы белых крыг
Сьмяяліся жылы
Струн маіх.
|}
