Гэта старонка не была вычытаная
5. НА ПРОЙДЗЕНАЙ ДАРОЗЕ
За сінім долам зьнікла поле,
Ў вушох цяпер інакшы шум…
Ты мне лістоў ня пішаш болей
І я табе ўжо ня пішу.
Гучыць туга, як чорнабыльля
Сухія, мёртвыя камлі…
Мы ўсё з табой дагаварылі,
Мы да ўсяго з табой дайшлі.
Як серабро, расінак сьлёзы
Спадаюць з дрэва на страху.
На нашай пройдзенай дарозе
Няма ні слоты, ні віхур.
Шалёным, збарсаным галёпам
Мінулі мы жыцьцёвы дым,
Ісьці каб потым розным тропам,
Кідаць па рознаму сьляды.
Вось зараз і чужою мовай
Тлумачыш ты навіны мне…
Сыгнэт душы маёй суровай
Мізэрнасьць пешчаў не кране.
